رسول اکرم صلی الله علیه و آله در باره امیر المومنین علی علیه السلام فرموده اند که علی ممسوس فی ذات الله علی با ذات الله در تماس است. هیچ حقیقتی با ذات الهی در ارتباط نیست مگر حقیقت ولی مطلق که در حضرت علی علیه السلام ظهور یافت و همه انبیاء و اولیای الهی و تمام خلق ربطشان به حق از طریق اوست. لذا اگر او نبود خدا خلق را نمی آفرید. چون کسی نمی تواند با ذاتش ارتباط برقرار کند. در ادبیات عرفانی آمده که هیچ انسانی با ذات حق امکان ارتباط ندارد. چون متعین با لاتعین محض امکان ارتباط ندارد. حتی ذات، صفت را نیز نمی پذیرد لذا فرمود کمال الاخلاص له نفی الصفات عنه. فقط ولی مطلق در مقام لاتعینی با او مرتبط است و فیض را از ذات الهی دریافت و به خلق می رساند. لذا او یدالله و عین الله و اذن الله است.
امام حسین علیه السلام در روز عاشورا خطاب به علی اکبر فرمود که او ممسوس فی ذات الله است. لقبی که بجز امیرالمومنین به هیچ کس داده نشده است مگر حضرت علی اکبر علیه السلام. کسی که اشبه الناس خلقاً و خلقاً برسول الله است ردای ولایت اللهی امیر المومنین نیز بر دوش دارد و با ذات حق در تماس است. چنان محو در پدر و پدر بزرگ بود که صفت خاص ایشان را نیز به ارث برد و ممسوس فی ذات الله گردید. چه زیبا فرمود:
از ازل، ما را حسین الله بود
اکبر آمد بر تجلیها فزود
این علی را با خدایش نسبتی است
اکبر از الله اکبر قسمتی است...