سخنانی از حلاج

حلاج گوید: پیامبران بر احوال تسلط دارتد و آن را مالک هستند. پس ایشان احوال را می گردانند، و نه احوال ایشان را. ولی احوال بر دیگران تسلط دارند و این احوال هستند که آنها را می گردانند و نه آنان احوال را.
روزه، غیبت از دیدن ما سوی الله است برای رویت خدای متعال.
هر کس به مقامات بندگی رسد به تمامی؛ از تعب بندگی آزاد گردد. بندگی بجا آورد بی رنج و بی تکلف. این مقام انبیاء و صدیقان بود.
نماز عشق دو رکعت است که وضوی آن جز با خون درست نباشد.
هر گاه بلا بر بنده ادامه یابد، به آن الفت می گیرد.
احد کسی است که از آن آحاد ظاهر می شود.
نه راحت در کار دوستان اثر کند و نه رنج. دوستان فانی صفت باشند که نه رنج در ایشان اثر کند و نه راحت.

مرید در سایه توبت خود است و مراد در سایه عصمت.