جمعه

جمعه آخرین روز هفته است که به جهت تاکید شرع به اهمیت آن روز تعطیل در بین مسلمین است. روزی که بیع را باید ترک نمود و ذروا البیع. روزی است که متعلق به امام زمان  است و حضرتش در آن روز ظهور خواهد نمود. یکی از اعیاد جمعه است و ... اما حقیقت جمعه چیست؟ یکی از نام های روز قیامت یوم الجمع و یوم المجموع است.  جمعه با قیامت در ارتباط است. دنیا عالم تفرقه و یا به عبارتی فرق الفرق است در مقابل، قیامت مرتبه و یا عالمی است که همه حقایق جمع است. زیرا ظهور حق تعالی و ظهور حجت خداست. و هرگاه امام زمان برای کسی ظاهر شود، حقایقی بر او مکشوف می شود. آن زمان قیامتش به پا شده است. زیرا قیامت زمان فیزیکی برای همه مردم نیست بلکه قیامت مقام و مرتبه است که برای هر کس در زمان خاصی رخ می دهد. اگر به مقام قیام و استقامت باطنی برسی آن وقت قیامتت به پا شده است و لو اینکه در این جهان مادی باشی. همچنین جمعه  نیز یک مقام معنوی است و این روز جمعه که زمان فیزیکی است نشانی از آن حقیقت است. جمعه باطنی زمانی است که ولیّ در قلب مومن ظهور می کند. در نتیجه او از تفرقه ها به جمع می رسد چون خدا در قلبش ظاهر شده است. همچنین عید است یعنی رجوع به اصل و مبدا. در آن روز بیع را باید ترک نمود زیرا بیع مربوط به زمانی است که بنده در بعد از حق است که تصور می کند عملش او را به قرب می رساند و یا اینکه در مقابل عمل، به دنبال ثواب و پاداش است اما انسانی که به ولایت راه یافت، دیگر با حق معامله نمی کند.عبادتش برای هدف خاصی نیست بلکه تحت جذبه عشق به عبادت می پردازد.  

صاحب زمان

یکی از القاب امام زمان علیه السلام، صاحب الزمان است. بزرگی می فرمود صاحب الزمان یعنی همنشین و مالک زمان. حضرت ولی عصر(عج) مالک زمان است. یعنی زمان تحت قدرت اوست. او زمان را هرگونه که بخواهد اداره می کند. او تحت سلطه زمان نیست بلکه زمان تحت اراده حضرتش حرکت می کند. ما انسانهای عادی اسیر زمان و مکان و ماده و صورت هستیم. اما ولی خدا محصور در این صورتها نیست. برای او زمان ومکان و دنیا و آخرت تفاوتی ندارد. او هر گاه اراده کند در هر زمانی ظاهر می شود برای او گذشته و آینده معنا ندارد. برای او هیچ صورتی محدود کننده نیست و هر گاه بخواهد در هر صورتی ظاهر می شود خواه صورت مادی یا غیر مادی باشد. 

هر لحظه به شکلی بت عیار برآمد          دل برد و نهان شد

لذا حقیقت ولی مطلق، اول است در عین آخر و ظاهر است در عین باطن. ماهیت اسیر دستان یداللهی اوست و موجودات همه بدنبال گرد نعال وی. ای برتر از خیال و قیاس و گمان و  وهم و از هر چه گفته اند و شنیدیم و خوانده ایم. تو در پس پرده غیبت نیستی این غبار هواها و انانیتهاست که حجاب روی توست.  أنَّکَ لا تَحْتجِبُ عَنْ خَلْقِکَ إلا أنْ تَحجُبَهُمُ الأعمالُ السَّیِّئَهُ دُونَکْ. امام در پس پرده نیست بلکه آن پرده خود تویی که از امام حاضر خود، غایبی. او همیشه با توست ولی تو می اندیشی که در جایی دور و غافل از شیعیان است. او حاضر است و هستی را اداره می کند اما ما نمی بینیم. همه امور هستی از عوالم غیب گرفته تا عالم دنیا در دستان الهی اوست. او منتظر نیست تا روزی زمان ظهورش فرارسد و تازه بخواهد برای خود لشگر و سپاهی سازد و دشمنان را نابود سازد. این تصور کودکانه از امام زمان نتیجه امام نشناسی ماست.  من مات و لم یعرف امام زمانه مات میته جاهلیه. چه بسیارند اهل عبادت و مسجد و تهجد که امام نشناسند و به مرگ جاهلی می میرند. در این شب میلاد حضرتش عرضه می داریم که ای صاحب دلهای بی قراران، این پرده های هوا و هوس و انیت ما را کنار زن و دیدگان ما را به نور خود روشن فرما و در قلب ما ظهور کن و بتهای هوا و هوس را بشکن. با دست خود این دجالیتها و دروغها را نابود نما و آن شخص دومی را که درون ما نماد مخالفت با ولایت است را به آتش کش. تکیه به کعبه قلب کن و ندای انا المهدی سر ده و ما گمراهان را هدایت نما یا هادی المضلین.