عرفان

عرفان

عرفان اسلامی
عرفان

عرفان

عرفان اسلامی

رمضان شهر الله

همه ماه ها ماه خداست اما در این بین چرا ماه رمضان ماه خدا نامیده شده است. نکته در بحث اسماء الهی است. همانطور که قبلاً اشاره شده، بین اسمای الهی فرق وجود دارد. به نظر می رسد ماه های دیگر اگرچه ماه خدا هستند ولی ماه اسم اعظم نیستند ولی ماه رمضان ماه اسم اعظم الله است. به همین علت است که قرآن در آن نازل شده و شب قدر در آن است خواب در آن عبادت و نفس کشیدن عبادت و ... همه به علت این است که این ماه شهر اسم اعظم است ولی ماه های دیگر از مظاهر اسمای دیگرند. در دعای روزهای ماه رمضان در مفاتیح الجنان آمده: اللهم رب الفجر و لیال عشر و الشفع و الوتر و رب شهر رمضان و ما انزلت فیه من القرآن و رب جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و عزرائیل و جمیع ملائکه المقربین و رب ابراهیم و اسماعیل و اسحق و یعقوب و رب موسی و عیسی و جمیع النبیین و المرسلین و رب محمد خاتم النبیین صلواتک علیه و علیهم اجمعین. در این فقره از دعا اشاره دارد به اینکه الله، رب ماه رمضان است. کما اینکه رب همه انبیاء و خاصه رب نبی ختمی می باشد. همه اینها به دلیل جامعیت این اسم الهی است. چون اسم جامع است در یک آیه، همه آیات خدا مشاهده می شود. از این رو ثواب تلاوت یک آیه در این ماه به اندازه تلاوت تمام قرآن در ماه های دیگر است. در این ماه شیاطین در غل و زنجیرند و ... همه به دلیل جامعیت این ماه و جامعیت اسم اعظم است. زیرا شیطان در مظهر اسم اعظم راهی ندارد ولی در مظاهر سایر اسماء می تواند راه یابد.   

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد