احسن صورت

در روایتی از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله آمده که رایت ربی فی احسن صوره. نکات دقیق و پیچیده ای در مورد صورت و اسم مصور حق وجود دارد که انسان را متحیر می کند. نکته ای که در این مختصر می توان بیان داشت یکی در مورد رویت ربّ به طور مطلق است و دیگری در باره احسن صور است. در روایتی دیگر از حضرت علی علیه السلام آمده که ما رایت شیئاً الا و رایت الله قبله و بعده و معه او فیه. الله را قبل و بعد و در تمام اشیاء مشاهده می نماید. الله که اسم اعظم است در تمام اشیاء ظاهراست. یعنی علی رغم اینکه همه اشیاء مظاهر اسماء گوناگون حق تعالی هستند اما همه اسماء در واقع ظهور اسم اعظم هستند و از خود هیچ ندارند. 

نکته دیگر اینکه چون الله، رب انسان کامل است؛ می توان اینگونه جمله نبوی را معنا نمود که ایشان الله را در احسن صورت مشاهده نموده است. انسان کامل در همه اشیاء اسم اعظم را مشاهده می کند ولی نکته این روایت در این است که الله را در بهترین و زیباترین صورت و شکل مشاهده می نماید. سوالی که مطرح می شود این است که این صورت احسن چه حقیقتی در عالم است؟ کیست که زیباترین صورت خداست؟ بزرگی می فرمود که ظهور حسن در عالم به نحو اتم و اکمل در امام حسن و امام حسین علیهما السلام  است. بر این مبنا از میان حضرات معصومین که همه احسن صور حق هستند، حسنین این صورت را بهتر ظاهر ساختند. امام حسین (ع) نیز ظهورش در عالم از برادر بیشتر است. در نتیجه معنای جمله پیامبر این می شود که پروردگار خود را در بهترین صورت که حسین است؛ مشاهده نمودم. 

هست از هر مذهبی آگاهیم                   الله الله مـن حـسیـن اللهـیـم

بندۀ کس نیستم تا زنده ام                      او خدای من ، من او رابنده ام

نی شناسای نبیم نی ولی               من حسینی می شناسم بن علی