انت السلام

در ادعیه تعقیبات نماز آمده است که: اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلاَمُ وَ مِنْکَ السَّلاَمُ وَ لَکَ السَّلاَمُ وَ إِلَیْکَ یَعُودُ السَّلاَمُ‏ سُبْحَانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ وَ سَلاَمٌ عَلَى الْمُرْسَلِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ‏... سلام یکی از اسماء الهی است. این دعا پس از تسبیحات حضرت زهراء (س) وارد شده است. بزرگی فرمود که سلام در قرآن منظور حضرت زهراء (س) است. دقت در این دعا دو نکته مهم به ما می آموزد یکی اینکه بعد از تسبیحات حضرت زهرا (س) آمده یعنی با این تسبیحات و با حضرتش در ارتباط است و دیگر اینکه در ادامه دعا به همه انبیاء و ائمه هدی سلام می فرستد به جز خود حضرت زهراء. شاید منظور این باشد که آن حقیقت، خود سلام است. انت السلام؛ تو سلامی و سلام از توست و به تو باز می گردد. حضرتش (س) مظهر اسم سلام خداست. مرسلین و انبیاء با او آشنا بودند. نکته دیگر اینکه در تمام زیارت ها همیشه ابتدا به سلام است السلام علی ... رد سلام واجب است حتی در حال نماز. به جای خداحافظی در اتمام نماز و در زبان عربی سلام می گوییم. اگر سلامت و دوری از آفات و مضرات مادی و معنوی می خواهی با سلام یعنی حضرت زهراء سلام الله علیها باید ارتباط برقرار کنی. نام او و توسل به او دارالسلامی است که خدا به آن دعوت نموده والله یدعوا الی دار السلام. لذا او و شیعیانش فطمت من النار او و شیعیانش از آتش به دورند. هر کس در عالم وجود، سلامتی می خواهد باید با آن حضرت ارتباط برقرار کند و در کنف حمایت او قرار گیرد و گرنه در آتش دنیا و آخرت و هواهای نفسانی گرفتار می شود. غافل اهل ظاهر که آن حقیقت را در حجاب ظاهری خلاصه نمودند.