هر چه آن خسرو کند شیرین بود

در باب مقام معصومین علیهم السلام سخن بسیار گفته شده اما اغلب آن سخنان از منظر اهل ظاهر بوده است و کما کان مقام و مرتبه ایشان حتی در مقام لفظ و سخن هم تبیین نشده است.  در روایت ذکر شده که مورچه تصور می کند خدا هم مثل او دو تا شاخک دارد. شاید مورچه تمثیلی برای افراد کوچک و کوته فکر باشد که خدا و اولیای او را مثل خود می پندارند. متاسفانه اهل ظاهر حضرات معصومین علیهم السلام مثل خود می پندارند در حالی که چه نسبت خاک را با عالم پاک. در ادعیه مثل دعای آل یاسین به یک نکته عمیق معرفتی اشاره دارد و آن نشأت گرفتن معروف و تمام خیرات از انسان کامل است. معروف و منکر و احکام شرعی و اخلاقی از پیش تعیین شده نیست بلکه فعل و قول امام علیه السلام است که خوبی و بدی را تعیین می کند. در این دعا می خوانیم: فالحق ما رضیتموه و الباطل ما اسخطتموه و المعروف ما امرتم به و المنکر ما نهیتم عنه. حق چیزی است که شما به آن رضایت داده اید و باطل آن چیزی است که مورد سخط شماست. معروف آن چیزی است که شما به آن امر می کنید و منکر عبارت از چیزی است مورد نهی شماست. 

از این متن صریح و برخی دیگر از ادعیه و روایات نتیجه می گیریم که حق و باطل و یا خوبی وبدی توسط معصوم علیه السلام تعیین می گردد و چیزی نیست که از قبل  خدا آن را تعریف نموده باشد. لذا به قول مولوی هر چه آن خسرو کند شیرین بود. حق و باطل را معصوم تعیین می کند چه قولاً و چه فعلاً. یعنی سخن و قول امام حق است بدون استثناء. اوست که سخن و رفتارش خوبی و بدی را تعریف می کند و گرنه خوبی و بدی معنا پیدا نمی کند. اگر ما بخواهیم خوبی را بفهمیم باید به فعل امام علیه السلام بنگریم. خدا چنین می گوید که به ولی مطلق بنگر که او هرچه کند نیکوست و هرچه را نهی کند منکر و زشت است. لذا در روایت است که علیّّّ میزان الاعمال. اوست که میزان الاعمال است. یعنی تعیین کننده عمل خوب و بد است. این معنای دقیق عصمت است نه آنکه برخی اهل ظاهر تصور می کنند که معصوم دائماً مراقب خود است و سعی می کند تا گناهی را مرتکب نشود. گناه، کار از پیش تعیین شده نیست بلکه این امام است که گناه را با فعل و قولش تعریف می کند. چون او نماز می خواند نماز خوب است و بر همه واجب. و چون او  دروغ نمی گوید دروغ بد است. پس او خودش، میزان و ملاک تعیین خوبی و بدی است. در نتیجه آن حقیقت، معصوم مطلق است و عصمت را معنا می نماید. بلکه عصمت از ایشان نشأت می گیرد. نه اینکه خدا خوبی و بدی را از قبل تعیین کرده باشد و معصوم دقت کند که گناهی مرتکب نشود. خداوند متعال معصومینی خلق کرده و گفته که هر کاری ایشان انجام دهند حسن است.  و هرچه ایشان نهی کنند بد و منکر است. پس به ایشان بنگرید تا خوبی و بدی و حق و باطل روشن گردد.